Liam Gallagher – Live @ AFAS, Amsterdam
Ο Liam Gallagher επέστρεψε πέρσι με τον πρώτο προσωπικό του δίσκο. Μετά τη διάλυση των Beady Eye και 4 χρόνια απουσίας από τη μουσική, έκανε αυτό που έλεγε οτι δεν θα κάνει ποτέ. Να παίξει ως solo καλλιτέχνης.
«Γιατί είμαι τραγουδιστής και όχι τραγουδοποιός» έλεγε, σε μία πρωτοφανή επίδειξη μετριοφροσύνης. Από τον τύπο που σε ερωτήσεις όπως «πιστεύεις οτι ανήκεις σε ένα ελίτ γκρουπ Άγγλων μουσικών όπως πχ Jimmy Page, John Lydon, Johnny Marr?» να απαντά οτι όχι μόνο ανήκει αλλά είναι πολύ καλύτερος από όλους τους!
Το νέο άλμπουμ, με τον εντελώς Liam τίτλο “As You Were” τελικά έγινε πλατινένιο, έφτασε στο νούμερο 1, με τις εβδομαδιαίες πωλήσεις βινυλίου να κάνουν ρεκόρ 20ετίας. Έκπληξη για πολλούς. Αλλά ίσως και οχι αν ακούσει κανείς τα κομμάτια που είχε γράψει τότε στους Oasis.
Born On A Different Cloud, Songbird, Little James, The Meaning Of Soul και μερικά ακόμα.
Με ανανεωμένη όρεξη για μουσική, τους τελευταίους μήνες βρίσκεται στο δρόμο. Αποφασίσαμε να τον δούμε στο AFAS Live στο Amsterdam, 18 ολόκληρα χρόνια μετά την συναυλία εκείνη των Oasis στο Rockwave Festival το 2000. Μία κάπως άτυχη στιγμή, με τον Noel απών και τον Liam χωρίς ιδιαίτερη όρεξη, να μαλώνει σε στιγμές με το κοινό.
Φτάσαμε στο venue μισή ώρα πριν το live με τους διαδρόμους και τα μπαρ να θυμίζουν αγγλική pub την Κυριακή μετά από παιχνίδι της Manchester City. Μεθυσμένοι Άγγλοι παντού, να φωνάζουν συνθήματα. Μέσα στο χώρο του live το ίδιο σκηνικό, να ακούμε σχεδόν αποκλειστικά αγγλικά γύρω μας, συνειδητοποιώντας πόσοι πολλοί ταξίδεψαν για αυτή τη συναυλία στο Amsterdam.
Τα φώτα κλείνουν στις 9 ακριβώς, σύμφωνα με το πρόγραμμα και η συναυλία ξεκινά με το Fuckin In The Bushes να παίζει από τα ηχεία και τους μουσικούς να ανεβαίνουν ένας ένας στη σκηνή. Μια μπάντα καθόλου τυχαία, έχοντας στη σύνθεσή της τον Jay Mehler στην κιθάρα (Kasabian, Beady Eye) και τον Drew McConnell στο μπάσο (Babyshambles). Πρώτος ανεβαίνει ο Liam, με ένα κίτρινο αντιανεμικό μπουφάν και το κλασικό ντέφι στο χέρι, μας βάζει στο κλίμα αμέσως με το Rock N Roll Star!
Καταπληκτικός ήχος, γεμάτες και ογκώδεις κιθάρες και ο ίδιος με το I don’t give a fuck ύφος, αλλά με μία απίστευτη όρεξη, η οποία γίνονταν εμφανής στα φωνητικά του. Ωμή, ακατέργαστη αυθεντική rock φωνή και attitude, όπως στις καλύτερες στιγμές των Oasis. Συνέχεια με το Morning Glory, ένα από τα highlights της βραδιάς κατά τη γνώμη μου, με το κοινό να τραγουδά σύσσωμο στο ρεφρέν, δημιουργώντας καταπληκτική ατμόσφαιρα.
Ώρα για το νέο δίσκο με 5 κομμάτια στη σειρά και αγαπημένες στιγμές τα Wall Of Glass, Bold. Και τη διαπίστωση οτι ζωντανά το καινούριο υλικό δουλεύει τέλεια. Ακόμα και κομμάτια τα οποία θεωρούσα κάπως μέτρια όταν άκουσα στο άλμπουμ.
Όσον αφορά τα τεκταινόμενα επί σκηνής, δεν υπάρχουν και πολλά και αναφέρουμε. Η μπάντα επικεντρωμένη στο έργο της, στατική, ο Liam με τα χέρια πίσω του να στέκεται στο μικρόφωνο και να δίνει στο κοινό το ντέφι του ή τις μαράκες μερικές φορές.
Επιστροφή στους Oasis, με τα Some Might Say και Slide Away, τρία ακόμα κομμάτια από το νέο δίσκο, Be Here Now, μέχρι να κλείσουν (προσωρινά) με το Wonderwall. Ένα κομμάτι εφιάλτης που αδυνατώ να ακούσω πλέον, παραδόξως στη συναυλία ήταν απολαυστικότατο. Το sold out AFAS να τραγουδά δυνατά, θυμίζοντας εκείνα τα βίντεο από παλιά live τους στην Αγγλία.
Με 2λεπτη αναμονή, η μπάντα ανεβαίνει ξανά στη σκηνή και ξαφνικά κάνει την εμφάνισή του ο Bonehead! Ο αρχικός κιθαρίστας των Oasis, και partner in crime του Liam στις φασαρίες που έκαναν τότε, δίνει το σήμα, ο drummer ξεκινά πριν μπει και ο ίδιος σε μία από τις πιο θρυλικές εισαγωγές, του Supersonic!
Όλο το κοινό να χορεύει και να τραγουδά. Μία αίσθηση πληρότητας. Μια στιγμή γεμάτη από αντικρουόμενα συναισθήματα. Αναπόφευκτη χαρά, αλλά και νοσταλγία. Για ένα κομμάτι που χαρακτήρισε μία ολόκληρη εποχή, αλλά και ατέλειωτες στιγμές της ζωής μας. Και μετά από σχεδόν μια 20ετία να ήμαστε ξανά εδώ να το ακούμε ζωντανά. Και να νιώθουμε οτι δεν πέρασε στιγμή. Η τρέλα, ο χορός, το gin and tonic στο χέρι, το rock n roll…
Cigarettes and Alcohol και Live Forever σηματοδοτούν το τέλος της βραδιάς και εμείς αποχωρώντας να σκεφτόμαστε πόσο ωραίο θα ήταν να βρίσκονταν και ο Noel εκεί μαζί με τον Liam και τον Bonehead. Να αναρωτιόμαστε αν ποτέ θα υπάρξει η ευκαιρία να δούμε ξανά τους Oasis. Μία μπάντα η οποία όσο περνούν τα χρόνια την εκτιμώ όλο και περισσότερο, συνειδητοποιώντας πόσο ξεχωριστοί ήταν, αλλά και πόσο μεγάλος rock n roll τραγουδιστής είναι ο Liam!
As we were…
Venue: AFAS Live
Date: 08.03.2018
Hosted by Mojo
