ClockSound
Search
facebook twitter youtube rss instagram

Phosphorescent – Live @ Fuzz Club, Athens

Και κάπως έτσι έφτασε η δεύτερη μέρα της τελευταίας εβδομάδας του Μαίου. Ζεστός καιρός, φωτεινοί δρόμοι γύρω από το κτήριο του Fuzz και ευδιάθετος κόσμος να μπαίνει στον χώρο. Τρία επίθετα που θα μπορούσαν να συνοδεύουν καλά το όνομα των Phosphorescent, αν και σίγουρα όχι τα μόνα.

 

Pelion Rivers

Την συναυλία των Phosphorescent άνοιξε ο Άγγελος Αιβάζης με το project του Pelion Rivers, στον οποίο - αφού εξασφαλήσαμε τα κατάλληλα ροφήματα - σταθήκαμε στο κέντρο για να ακούσουμε. Καθισμένος στο κέντρο της σκηνής με την ακουστική κιθάρα του, το πολύχρωμο πουκάμισό του και τις folk μελωδίες του μας εισήγαγε ομαλά στο mood της βραδιάς.

Επικοινωνιακός και αρκετά εξωστρεφής μας παρουσίαζε κάθε του κομμάτι, και με την καθαρή και ενίοτε τραχιά φωνή του μας το τραγουδούσε. Με τα ''Velvet'', ''Thyme'', το ομώνυμο ''Pelion Rivers'' και ''Pixels'' για το φινάλε, αλλά και τις διασκευές του από Bob Dylan και Tallest Man On Earth, ζέστανε σε άκουσμα και κίνηση το κοινό, το οποίο αν και ολιγάριθμο φάνηκε να διασκεδάζει αρκετά.

 

Phosphorescent

Η σκηνή ετοιμάζεται γρήγορα για να υποδεχτούμε πλέον την εξαμελή μπάντα των εξαιρετικών εκπρόσωπων της σύγχρονης americana, Phosphorescent, με κουτάκια μπύρας να τοποθετούνται σε στρατηγικά σημεία. Οι λίγοι και τυχεροί παρευρισκόμενοι χειροκροτούν και καλωσορίζουν ένθερμα τον Matthew Houck και τους υπόλοιπους μουσικούς, ο οποίος μόνο από την εμφάνιση σε ταξιδεύει σε αυτό που φαντάζεται κανείς ως κλασικό Αμερικάνο σε μπαρ.

Total black, μισάνοιχτο πουκάμισο, χαμηλόμεσο παντελόνι με μεγάλη ζώνη, jockey και καουμπόικα μποτάκια. Χωρίς να χάσουν χρόνο ξεκινούν το live τους και ο χώρος πλημμυρίζει ζεστασιά. Με νότες αισιοδοξίας από τα όργανα και με γλυκόπικρη μελαγχολία από την χαρακτηριστική φωνή του Houck επικρατούν και τα ανάλογα συναισθήματα στους παρόντες, οι οποίοι δεν χάνουν στιγμή από όσα εκτυλίσσονται επί σκηνής.

 

JIM_1102 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

Με τις δύο αυτές πτυχές της folk μουσικής των Phosphorescent να γίνονται όλο και πιο έντονες, τα κομμάτια να διαδέχονται το ένα το άλλο, το κοινό να συμμετέχει ενεργά και με ενθουσιασμό και τον Houck να γίνεται ακόμα πιο εκφραστικός, δημιουργείται η αίσθηση ενός μεγάλου οικογενειακού πάρτυ. ''My Beautiful Boy'' ακούγεται και αίσθημα τρυφερότητας γεμίζει τον χώρο. ''At Death, A Proclamation'' ακούγεται και οι αυστηρές συγχορδίες έρχονται να δώσουν ένα πιο σκοτεινό ύφος. ''Around the Horn'' ακούγεται και δεν μπορείς να μην χαζέψεις τον Houck να σολάρει σκυφτός προς τα μέλη της μπάντας.

 

JIM_1212 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

Και έρχεται η σειρά του πολυπόθητου ''Song For Zula'', κομματιού που ξεχώρισε από το έκτο κατά σειρά album τους ''Muchacho''. Με το καλώδιο του μικρόφωνου παραμάσχαλα ο Houck απευθύνεται τώρα εξ'ολοκλήρου σε μας. Κατεβαίνει μπροστά στο κοινό, τραγουδά προς το μέρος μας και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό αγκαλιάζει τους κοντινότερους σε εκείνον παρευρισκόμενους με απίστευτη ειλικρίνεια και ευγένεια.

 

JIM_1249 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

Αποχαιρετούν βιαστικά και αποχωρούν από σκηνής αλλά όλο αυτό το κλίμα ανταλλαγής και οικειότητας δεν θα μπορούσε να τελειώσει. Όχι ακόμα. Επανέρχεται λοιπόν μόνος του ο frontman των Phosphorescent και αφού μας ευχαριστεί από καρδιάς που ήμασταν εκεί (νωρίτερα είχε αναφέρει πως φοβόταν ότι δεν θα υπήρχε κανείς στο κοινό) ολοκληρώνει το πρώτο μέρος του encore με τρία υπέροχα κομμάτια: ''C'est la vie No.2'', ''Wolves'', ''My Dove, My Lamp'' με το τελευταίο να χαρακτηρίζει ως ''το καλύτερο κομμάτι που έχω''.

Οι υπόλοιποι πέντε ανεβαίνουν να τον συνοδεύσουν στα τελευταία πλέον δύο τραγούδια της βραδιάς ''New Birth in New England'' και ''Right On/Ride On'' και να μας καληνυχτίσουν όλοι μαζί με έναν εναπομείναντα αέρα ελαφρότητας και όρεξης για ζωή.

 

JIM_1199 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

Παρακολουθώντας το live των Phosphorescent δεν μπορεί κανείς παρά να συνειδητοποιήσει την πληθώρα συναισθημάτων γλυκιάς μελαγχολίας που προσφέρθηκε τόσο από τους γεμάτους νόημα στίχους όσο και από την χαρακτηριστική indie folk μουσική τους.

Υ.Γ. Για όσους παρευρέθηκαν εγώ ήμουν η τυχερή που έπιασε την πένα του Houck στο τέλος της συναυλίας. Όποιος ενδιαφέρεται, δεν την δίνω.

 

Venue: Fuzz Live Music Club, Athens

Date: 28.05.2019

Hosted by: Doledrums

Photos by Nothing Βut Ηeart 

Gallery on Facebook

 

JIM_1259 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

 

JIM_1173 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

JIM_1181 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

 

JIM_1270 copy

Photo by Nothing Βut Ηeart

 

Σχετικά άρθρα

Banner
Banner